Mahasty - مهستي بدون انترنت

مهستی در ۲۵ آبان ۱۳۲۵ در تهران- خیابان ایران (عین الدوله) زاده شد.[
شروع کار مهستی در سن ۱۷ سالگی در برنامه گلها برنامه شماره ۴۲۰[۳] و با خواندن ترانه‌ای به نام آن که دلم را برده خدایا ساختهٔ بیژن ترقی در سبک موسیقی کلاسیک ایرانی بود اما پس از طی زمان و همراه با گرایش عمومی برای موسیقی پاپ به خصوص در دوران پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران آهنگ‌هایی نیز در این سبک اجرا نمود نخستین کار وی در این زمینه ترانه بچه نشو ایدل ساخته جهانبخش پازوکی بود.[نیازمند منبع]
در ابتدا خانواده وی نسبت به آواز خوانی او اظهار بی‌میلی می‌کردند چراکه در آن دوران خوانندگی برای یک زن مناسب تلقی نمی‌شد.[نیازمند منبع]
قبل از انقلاب همسر اول مهستی پس از مدتی زندگی با او عاشق فیروزه خواننده کوچه بازاری و از مهستی جدا و با فیروزه ازدواج کرد. مهستی علاقه زیادی به همسرش داشت و با این اتفاق بسیار غمگین شد ترانه‌های بیا خونه. بازیچه و سرانجام دلقک خطاب به کورس ناظمیان توسط مهستی خوانده شد ولی پس از مدتی با همسر دومش ازدواج کرد. مهستی دو بار ازدواج کرد و سرانجام هر دو ازدواج طلاق بود. از ازدواج اول با کورس ناظمیان صاحب دختری به نام سحر است. ازدواج دوم او با بهرام سنندجی صاحب کارخانهٔ کفش بود.[نیازمند منبع] مهستی از تنها دختر خود دو نوه دختری به نام‌های ناتاشا و ناتالی داشت.
در سال ۲۰۰۵ میلادی، آکادمی جهانی هنر، ادبیات و رسانه از وی برای بیش از ۴۰ سال فعالیت در زمینه موسیقی سنتی و پاپ ایرانی تقدیر به عمل آورد و به وی نشان شیر طلایی اهدا گردید. همچنین در بررسی قدرت تحریر و آواز صدا در سطح جهانی که در سال ۱۹۹۱ مهستی نفر هشتم در جهان شد[۴]
از او با احتساب گل‌های رنگارنگ حدود چهل آلبوم برجای مانده‌است.[۵]مردمی بودن و و شرکت در بسیاری از کارهای عام‌المنفعه و همچنین برخورد صمیمانه وی با مردم در کنسرتها باعث علاقه زیاد مردم به وی بود که باعث شد نسلهایی که بعد از مرگ وی به دنیا آمده بودند تا به امروز وی و و ترانه‌های اورا به خوبی بشناسند و از آن‌ها استقبال کنند.
دوران بیماری
آشفته
اسیر
بی نوادل
آوازک
از خدا خواسته (۱۳۸۴)
بزم (آواز دلدادگان)
بزم بهار (با همراهی ستار)
بیگانه
دلداده
قسم
گل گندم
گل امید
گل‌های رنگارنگ
حقیقت (با همراهی ستار)
همیشه عاشق
همیشه سبز
هوای یار
هوای عاشقی
لبخند (با همراهی شهرام صولتی)
مستی
Mahasti started her career on the Persian traditional music radio program Gol hâ ye Rangârang ( گلهای رنگارنگ), in 1963, with the song "Ân ke Delam Râ Borde Xodâyâ" (Persian -آنكه دلم را برده خدایا) composed and arranged by maestro Parviz Yahaghi with lyrics by Bijan Taraghi.[citation needed]
1981: Parandeye Mohajer
1982: Tou Bezan ta Man Beraghsam
1983: Moj
1984: Sepideh Dam
1985: Bi Nava Del
1987: Shame Larzan
1988: Gol-haye Ranga-Rang
1989: Masti
1990: Asir
1991: Ziafat
1992: Album 2
1992: Mosafer
1993: Ghasam
1982: Tou Bezan ta Man Beraghsam
1994: Nameh
1994: Ashofteh
1994: Beganneh
1994: Havay Yaar
1995: Parandeha (with Leila Forouhar, 'Shahram Solati')
1995: Hagheghat
1996: Bazm Mahasty & Sattar
1996: Labkhand
1998: Havay Asheghi
1999: Avazak
1999: Hamishe Ashegh
2000: Deldadeh
2001: Gole Gandom (with Sattar)
2003: Hamisheh Sabz
2005: Az Khoda Khasteh
Kamran and Hooman
Arash
Vigen Derderian
Ebi (Ebrahim Hamedi)
Hassan Sattar
Shahram Shabpareh
Emad Ram
Shadmehr Aghili
Andy & Kouros
Dariush Eghbali
Fereidoun Farrokhzad
Aref Arefkia
Maziar
Moein
Bijan Mortazavi
Habib
Faramarz Aslani
Farhad Mehrad
Googoosh (Faegheh Atashin)
Sami Beigi
Shahram Shabpareh
Homeyra
Hayedeh
Mahasti
Hamed Baradaran
Afshin Moghadam
Sirvan Khosravi
Omid Hajili
Mohsen Yeganeh
Farman Fathalian
Arian
Alireza Assar
Mohsen Chavoshi
Farzad Farzin
Roya Arab
Benyamin Bahadori
Baran
Leila Forouhar
Siavash Ghomeyshi
Afshin (Afshin Jafari)
Mahvash
Mansour
Ali LohrasbiShakila